Jak wiemy, pierwsze obozy koncentracyjne powstały kilka tygodni po dojściu nazistów do władzy, a więc jeszcze w 1933 roku. Początkowo obozy te spełniały nieco inną funkcję - były bardziej traktowane, jak miejsce odosobnienia wszelkich przeciwników reżimu hitlerowskiego. Do 1939 roku ich liczba systematycznie rosła, jednak dopiero w czasie wojny, obozy - które coraz częściej stawały się miejscem masowej eksterminacji ludzi - powstawały w zastraszającym tempie. Tempo to jeszcze bardziej wzrosło po konferencji w Wannsee. To właśnie pod Berlinem - 20 stycznia 1942 roku - Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) przedstawił i zaakceptował plan "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej". Według protokołu sporządzonego w Wannsee, zagładzie miało ulec ponad 18 mln ludzi - Żydów, cyganów, Świadków Jechowy, Sinti i innych grup narodowościowych i wyznaniowych. Według dokumentów życie straciło łącznie blisko 11 mln istnień ludzkich.
Niemieckie obozy koncentracyjne rozlokowane były na terenach wielu państw europejskich. Oprócz terytorium Niemiec, znajdowały się one m. innymi w Polsce, Austrii, Francji, Holandii, Belgii, Chorwacji, Serbii, Węgier, Słowenii, Włoch, Danii, Estonii, Łotwy, oraz Norwegii i jeszcze kilku państw.
Kilka słów o samym pomniku usytuowanym przy Spremberger Strasse. Pomnik został zaprojektowany przez Elfriede Bonkatz i zbudowany w latach 70-tych ubiegłego wieku. Został postawiony na miejscu pomnika zastrzelonego 18 sierpnia 1944 roku w Buchenwaldzie Ernsta Thälmanna. Na placu pokoju, podczas uroczystości przy pomniku, zawsze wystawiano warty honorowe i składano okazałe wieńce. Dzisiaj przy pomniku już nie odbywają się tego typu uroczystości. Po stanie pomnika i otaczającej go zieleni parkowej, widać, że nie odbywają się już przynajmniej od kilku lat.
Warta honorowa przy pomniku (fot. www.maerkischer-bote.de). |
Wszystkie fotografie (jeżeli nie zostało to oznaczone inaczej) pochodzą ze zbiorów autora, 2018 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz