Koncentracyjny obóz tranzytowy dla francuskich Żydów - Pithiviers (Loiret).

   Pithiviers, to obecnie niewielkie miasteczko, leżące w departamencie Loiret, pomiędzy Paryżem a Orleanem. Na pierwszy rzut oka, wydaje się zwykłym francuskim miasteczkiem nad którym góruje XI-wieczny kościół św. Salomona i św. Grzegorza. Historię tego galijskiego miasteczka - gdyby nie jedno niechlubne wydarzenie - można by opisać w kilkunastu zdaniach. Można np. wspomnieć o wzniesionym około 1000 roku zamku, którego częścią jest dzisiejsza kolegiata św. Jerzego oraz o nieistniejącym już ponad 33-metrowym donżonie. Na uwagę zasługują także wydarzenia związane z ósmą wojną religijną, toczoną pomiędzy królem Francji Henrykiem III i królem Navarry Henrykiem IV. Wówczas to, obaj królowie - najpierw Henryk III, a później Henryk IV - zajmują Pithiviers. Nie sposób też pominąć wydarzenia z lutego 1939 roku, kiedy to m. innymi do Pithiviers, trafili hiszpańscy uchodźcy, którzy uciekli z kraju przed terrorem stosowanym przez wojska Franco. I w sumie na tym moglibyśmy zakończyć ten temat, gdyby nie fakt, że to ostatnie wydarzenie - przybycie hiszpańskich uchodźców - jest zarazem początkiem historii, którą chcę Wam tutaj przedstawić. Historii, której rząd francuski wstydzi się po dziś dzień - utworzenia koncentracyjnego obozu tranzytowego dla francuskich Żydów....

 

"Die Heeresversuchsstelle Kummersdorf 1874-1945 cz. 1 i 2" - Wolfgang Fleischer

   III Rzesza i rozpętana przez nią II wojna światowa, to przede wszystkim dziesiątki milionów cierpiących i tracących swoje życie istnień ludzkich. To prawie sześć lat (a wliczając w to okres przedwojenny, jeszcze więcej lat) niewiarygodnych zbrodni przeciwko ludzkości, eksperymentów przeprowadzanych na ludziach i sadystycznych wizji. Jednak czas ten, to także wszelkiego rodzaju eksperymenty, badania i techniki, które pozwoliły na rozwój dziedzin i badań z nimi związanych. Badań i wynalazków, z efektów których, niejednokrotnie korzystamy po dziś dzień.

   W każdej epoce znajdą się też ludzie o ponadprzeciętnych talentach i umysłach, którzy wykorzystywani są w różny sposób przez rządy swoich państw i wpływowych ludzi. Matematycy, chemicy, fizycy, agronomowie, astronomowie, ekonomiści, specjaliści nauk medycznych i wielu innych, miało nieoceniony wkład w rozwój wielu dziedzin w nazistowskich Niemczech. To samo tyczy się inżynierów i wynalazców, którzy doprowadzili do odkrycia, powstania, czy też udoskonalenia wielu maszyn lądowych, powietrznych, nawodnych i podwodnych, pojazdów i ich zastosowań oraz dziesiątek tysięcy najróżniejszych przedmiotów. To, do czego zostały potem wykorzystane, to już niestety inna sprawa....

   Ich opracowanie, wynalezienie i udoskonalenie, nie byłoby możliwe, gdyby nie miejsca, gdzie owym ludziom stworzono doskonałe warunki do pracy. Tak powstały wszelkiego rodzaju laboratoria, placówki naukowe, warsztaty, a nawet wielkie tereny, gdzie przeprowadzano testy. Jednym z takich właśnie ważnych miejsc, stały się w owym czasie poligony wojskowe. Każdy, kto choć trochę interesuje się I lub II wojną światową wie, że bez takich miejsc, nie byłoby możliwe wprowadzenie do produkcji seryjnej samochodów, motocykli, samolotów, czołgów, czy armat, a armie Hitlera nie miały by na wyposażeniu znakomitych dział przeciwpancernych 7,5 cm PaK 40 (niem. Panzerabwehrkanone 40), czy chociażby czołgów typu "Panther", "Tiger I" i "Tiger II". Świat nie poznałby także tych wynalazków, które w momencie kapitulacji były dopiero w fazach testów, a które w wielu przypadkach znacznie przyśpieszyły prace związane nad nimi w innych krajach po wojnie.

   Jednym z takich właśnie miejsc w Niemczech, które przetrwało do dnia dzisiejszego - a kojarzone jest z III Rzeszą Hitlera i jego paladynów - jest wojskowy ośrodek badawczy (lub jak kto woli wojskowe centrum badawcze) w Kummersdorf (niem. Die Heeresversuchsstelle Kummersdorf) w Brandenburgii. W naszym kraju, trudno jest znaleźć książki i materiały związane z tym miejscem i które zaspokoiłyby naszą ciekawość. Dlatego też, chciałbym Wam przedstawić książki wydane w języku niemieckim, których w moich licznych zbiorach nie mogło zabraknąć - "Die Heeresversuchsstelle Kummersdorf 1874-1945 cz. 1 i 2" - Wolfganga Fleischera.

Dawniej i dziś - wejście do groty, gdzie znajdowały się ciała członków francuskiego ruchu oporu - Fort Penthièvre (Saint-Pierre-Quiberon, Bretania) 1945-2021

   Nie będę tutaj opisywał całej historii Fortu Penthièvre, ponieważ znajdzie się ona w osobnym poście i w innym cyklu. Dziś mamy zdjęcie z cyklu Dawniej i dziś i tego się trzymajmy.😉

   Wspomnę jedynie, że fort pochodzi z połowy XVIII wieku, a decyzję o jego budowie podjął ówczesny gubernator Bretanii książę Penthièvre - admirał Louis Jean Marie de Bourbon. Zbudowana w najwęższym punkcie półwyspu warownia, miała bronić dostępu na półwysep i - w razie konieczności - służyć, jako więzienie. Jako miejsce przetrzymywania więźniów, czy jeńców wojennych, fort wykorzystywano dosyć często. 

   Dzisiaj przedstawię Wam miejsce i historię zbrodni, popełnionej przez żołnierzy Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej w lipcu 1944 roku na francuskim wybrzeżu.