W podróży przez Słowenię, Chorwację oraz Bośnię i Hercegowinę (Wojna domowa w byłej Jugosławii cz. 1).

   Choć od zakończenia wojny na Półwyspie Bałkańskim minęło zaledwie 25 lat, to na jej temat nie mówi się zbyt wiele. Także i moja wiedza na ten temat, przed wyjazdem do Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny była znikoma. Postanowiliśmy jednak - oczywiście nie zapominając o wypoczynku na tamtejszych plażach - poznać bliżej tą historię. Uznaliśmy, że najlepszym na to sposobem, będzie podróż po tych krajach i miejscach, gdzie ślady wojny są widoczne do dnia dzisiejszego i przyjrzeć się im z bliska. To czego się dowiedzieliśmy i co zobaczyliśmy, wywarło na nas ogromne wrażenia - tego nie można w tak wymowny sposób opisać, trzeba to po prostu zobaczyć! Nie każdy ma jednak taką możliwość, dlatego - choć w niewielkim stopniu - postaram się Wam to przekazać w kilkuodcinkowym cyklu, dotyczącym wojny w krajach byłej Jugosławii. Zapraszam serdecznie.

   Była słoneczna niedziela 4 maja 1980 roku. Świat obiega informacja, że panujący niepodzielnie od zakończenia wojny, Josip Broz Tito umiera. Przewodniczący Związku Komunistów Jugosławii i Prezydent Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, jest opłakiwany przez popierające go licznie społeczeństwo. Federacja składała się z sześciu republik - Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Czarnogóry, Serbii i Słowenii. W rządzącym dyktatorską ręką kraju, do głosu dochodzą chaos, kryzys gospodarczy i polityczny oraz napięcia etniczne. Następca nie potrafi sprostać wyzwaniu, przez co w kraju potęguje się strach przed wewnętrznym konfliktem i rozpadem federacji.

Pomnik upamiętniający poległych niemieckich żołnierzy w I i II Wojnie Światowej - Unterigling (Bawaria).

   Untergling, to niewielka miejscowość niedaleko miasta Landsberg nad rzeką Lech w Bawarii. Przejeżdżając przez nią, zauważymy niewielki pomnik wojennych, upamiętniający poległych żołnierzy obu wojen światowych. Znajduje się on na Unteriglingerstrasse i jest doskonale widoczny już z daleka. Smukły denkmal - z lwem bawarskim na szczycie - otoczony jest solidnie ułożonymi kamieniami i niewielkim żywopłotem. 

   Na pomniku znajdują się trzy płyty pamiątkowe z nazwiskami poległych. Na płycie czołowej oraz tylnej, upamiętniono żołnierzy z II wojny światowej, natomiast na płycie z prawej strony - poległych w I wojnie światowej. Poniżej znajduje się także napis: "Z myślą o naszych bohaterach".

Francuski Cmentarz Wojenny z I wojny światowej (fr. Nécropole nationale de Dugny-sur-Meuse) - Dugny (Moza)

   Francuski Cmentarz Wojenny z I wojny światowej (fr. Nécropole nationale de Dugny-sur-Meuse), znajdujący się w Dugny w departamencie Mozy, jest jednym z około 270 podobnych miejsc we Francji. Na wszystkich tych cmentarzach pochowani są przedstawiciele wielu krajów, którzy podczas Wielkiej Wojny walczyli i oddali życie na Francję. Wśród poległych francuskich żołnierzy, możemy znaleźć groby żołnierzy marokańskich, algierskich, tunezyjskich i kilku innych narodowości. 

   Na cmentarzu w Dugny, miejsce spoczynku znalazło 1.386 żołnierzy, walczących podczas Wielkiej Wojny oraz 135 żołnierzy, którzy walczyli w departamencie Mozy w 1940 roku. Większość ciał została ekshumowana i przeniesiona zaraz po wojnie (żołnierze z 9. Marokańskiego Pułku Tyralierów, zostali przeniesieni tutaj dopiero w 1962 roku) z tymczasowych cmentarzy, takich jak Thierville.

Zamek Bentheim - Bad Bentheim (Dolna Saksonia)

    Wspaniały zamek Bentheim, znajduje się u naszych zachodnich sąsiadów, w kraju związkowym Dolna Saksonia. Przez wielu uważany jest za jeden z największych i najładniejszych kompleksów zamkowych w północno-zachodnich Niemczech.

   Burg Bentheim wybudowany został na dużej piaskowej skale, na wysokości prawie 92 metrów n.p.m., w samym centrum miasta Bad Bentheim. Wielu twierdzi, że zamek został wybudowany w miejscu, gdzie wcześniej znajdowała się warownia osadników germańskich, jednak nie ma na to jednoznacznych dowodów.

Kronenburg i dziedziniec zamku Bentheim widziany z wieży prochowej.

   Historia - znajdującego się przy granicy z Holandią - zamku Bentheim sięga XI wieku - pierwsza oficjalna wzmianka pochodzi z 1050 roku. Niektóre źródła podają, że pierwsza wzmianka pochodzi z 1020 roku i dotyczy wpływowego szlachcica - Ottona II z Northeimu (1020-1083). Nie jest to do końca prawda, ponieważ Otto urodził się w 1020 roku i na pewno nie był jeszcze wpływowym szlachcicem saksońskim....😉 Prawdą jest natomiast, że w dniu swoich narodzin, stał się prawnym właścicielem rezydencji w hrabstwie Bentheim. A skąd to wiemy?

"Może po raz ostatni. Zapiski intymne" - Ursula von Kardorff

   Arystokratyczna rodzina von Kardorff jest znana i szanowana na całym świecie. Jej pochodzenie sięga przełomu XII i XIII wieku. Von Kardorffowie, są zatem starą północnoniemiecką rodziną, wywodzącą się ze szlachty meklemburskiej. Przez te wszystkie wieki, wielu z jej członków, na zawsze zapisało się na kartach historii. Jednym z nich był rycerz Fredericius de Kerkdorp, który pod koniec XIII wieku godnie reprezentował linię tej rodziny szlacheckiej. Można by tutaj przytoczyć jeszcze przynajmniej kilka wywodzących się z tej rodziny osób, które na przestrzeni wieków zapisały się godnie w historii naszych zachodnich sąsiadów. Dla nas jednak ważny jest przełom XIX i XX wieku - okres, który był dla von Kardorffów wielką próbą. Egzaminem, który - choć nie był dla nich łatwy - w większości zdali bardzo dobrze. Jedną z ważniejszych osób, które poradziły sobie celująco z tą próbą, jest Ursula von Kardorff - autorka książki "Może po raz ostatni. Zapiski intymne".