Planując wyjazd do Słowenii (oprócz interesujących mnie miejsc historycznych) starałem się tak ułożyć trasę, aby znalazły się na niej także miejsca znane ze swojego piękna i niepowtarzalności. Jednym z takich miejsc na naszej liście był - długi na ponad 1,6 km - wąwóz Vintgar (slov. Soteska Vintgar, Blejski Vintgar), stanowiący część Triglavskiego Parku Narodowego. Wąwóz - którego skalne ściany osiągają nawet 250 metrów wysokości - wyrzeźbiony został przez rzekę Radovnę i jest częścią Doliny Radovne. Na jego końcu znajduje się 13-metrowy wodospad Šum - największy rzeczny wodospad tego kraju. Niesamowite wrażenie robi on zwłaszcza wiosną, kiedy z gór spływają duże ilości wody.
Wąwóz Vintgar został odkryty w 1891 roku. Wyprawa w ten rejon została zaplanowana przez kartografa i fotografa Benedikta Aloisa Lergetportera (1845-1910) i jego towarzysza, burmistrza Gorje - Jakoba Žumera (to właśnie dzięki temu pierwszemu, możemy dzisiaj podziwiać fotografie wąwozu z tamtego okresu). Po powrocie z wyprawy - w swoich zapiskach - zwracali uwagę przede wszystkim na trudną do pokonania trasę wiodąca wzdłuż rzeki. Zapewne to właśnie dzięki nim - dwa lata później - w wąwozie postanowiono wybudować drewniane pomosty i schody, mające na celu ułatwić przyszłym turystom podziwianie tego niezwykłego miejsca. Ci, po raz pierwszy mogli zwiedzić wąwóz 26 sierpnia 1893 roku. Obok widzimy pocztówkę z widokiem na wąwóz Vintgar. Fotografię wykonano w 1913 r. (Fot. www.vintgar.si).
W kolejnych latach w dole wąwozu wybudowano zaporę hydroelektryczną oraz jednołukowy most kolejowy. Most, który zbudowano w latach 1900-1906, jest największym istniejącym kamiennym mostem w Słowenii. Jego rozpiętość, wynosi 41 metrów, długość 65 m., szerokość 4,5 m., a wysokość w najwyższym punkcie wynosi 33 metry. Ze względu na trudny teren, jego budowa - jak i całej 144-kilometrowej trasy - była wówczas nie lada wyzwaniem i okrzyknięta została wspaniałym osiągnięciem technologicznym. Nad całością prac Bohinjskiej Zeleznicy czuwał doświadczony słoweński inżynier budownictwa - Maks Klodič. Po prawej widzimy kamienny most zwisający nad rzeką Radovną. Zdjęcie wykonano w 1930 r. (Fot. www.vintgar.si).
Wąwóz znajduje się na terenie gmin Bled i Gorje - około 4 km na północny-zachód od miasta Bled. Do usytuowanego pomiędzy wzniesieniami Hom (844 m.n.p.m.) i Boršt (931 m.n.p.m.) wąwozu, prowadzą dwie drogi - pierwsza znajduje się poniżej wsi Podhom, a druga po zachodniej stronie wsi Zasip. Nasza trasa wiodła pierwszym szlakiem, a jej początek znajdował się na "górnym" parkingu, tuż przy zajeździe Vintgar (slov. Gostlina Vintgar).
Już początek trasy wprawia nas w cudowny nastrój. Niewielki wodospad Mali Šum, skaliste zbocza, krystalicznie czysta woda i poranna rześkość powietrza, nadają temu miejscu szczególnej atmosfery. Idąc drewnianą "ścieżką", możemy obserwować nie tylko oryginalną roślinność na zboczach, ale także to, co znajduje się pod powierzchnią wody. Tam bowiem - w rwącym strumieniu - możemy zaobserwować dorodne pstrągi, które skrywają się za większymi głazami i zwalonymi kłodami drzew.
Do auta - zgodnie z planem, jaki otrzymacie przy kasie - możecie wrócić jednym z dwóch szlaków. Pierwszy - krótszy, ale bardziej wymagający - prowadzi przez wzgórza i pobliską wioskę, bezpośrednio na parking. Choć większość tej trasy jest dosyć przystępna, to zdarzają się także dosyć strome podejścia, mające niemały wpływ na nasz oddech....😁. Na szczęście jest alternatywa w postaci drugiego szlaku. Ten jest zdecydowanie dłuższy, ale też nie wymaga większej sprawności fizycznej. Po wyjściu z lasu, trasa prowadzi przez okoliczne trawiaste wzgórza, z których rozlega się malowniczy widok na wieś Zasip i zamek Bled. Po drodze możecie zwiedzić XV-wieczny zabytkowy kościół św. Katarzyny i udać się w dalszą drogę. Widoki i wrażenia gwarantowane....
To chyba wszystko, jeśli chodzi o historię i wycieczkę przez wąwóz Vintgar.
Na koniec podaję Wam kilka praktycznych informacji, które na pewno oszczędzą Wam niepotrzebnych nerwów i czasu:
- na wycieczkę warto się wybrać dosyć wcześnie z dwóch ważnych powodów. Przy wodospadzie znajduje się wiele miejsc parkingowych, jednak po godzinie 10:00, praktycznie wszystkie są już zajęte. Drugi powód, to kolejka przy kasie i spory tłum ludzi na niej. My uniknęliśmy tych problemów, ponieważ na parkingu pojawiliśmy się przed godziną 8:00. W tym czasie oprócz nas było zaledwie kilka osób, z czego bardzo się cieszyliśmy, ponieważ mogliśmy zrobić sobie fajne zdjęcia. Myślę, że podobna sytuacja może być późnym popołudniem (w pełni sezonu również jest dużo ludzi).
- kładki biegnące wzdłuż rzeki są drewniane i dosyć wąskie, co uniemożliwia zwiedzanie wąwozu osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich i rodzicom z dzieckiem w wózku.
- musicie wziąć ze sobą gotówkę na zakup biletów, ponieważ tylko taką formę preferują przy kasie
- czas przejścia wąwozu do wodospadu Šum, to około 40 min. (w zależności od tempa).
- czas przejścia wąwozu i powrót krótszą trasą (4,3 km), to około 75 min. (w zależności od tempa)
- czas przejścia wąwozu i powrót dłuższą trasą (5,7 km), to około 95 min. (w zależności od tempa)
Kraj: Słowenia
Miejscowość: Zgornje Gorje/Podhom
Strona internetowa: www.vintgar.si
Godziny otwarcia:
kwiecień/maj: 10:00-16:00, czerwiec: 8:00-18:00, lipiec/sierpień: 7:30-19:00, 1-19 września: 8:00-18:00, 20-30 września: 8:00-17:00, październik: 9:00-17:00
Wstęp (ceny w 2021 r.):
10€ (dorośli), 7€ (studenci, seniorzy i osoby niepełnosprawne), 2€ (dzieci w wieku 6-15 lat), 1€ (dzieci do 6 lat), 3€ (zwierzęta). W grupie powyżej 10 osób dorośli, studenci i osoby niepełnosprawne zapłacą o 2€ mniej.
Parking: 5€ (samochód os.), 10€ (kamper lub minibus), 15€ (autokar)
Zdjęcia współczesne pochodzą ze zbiorów autora, wrzesień 2021 r.
Mapa dojazdu:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz