Kolejna atrakcja dla turystów odwiedzających kraj związkowy Saksonia-Anhalt w Niemczech, to muzeum, które przedstawia nam codzienne życie w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej.
DDR-museum Thale to znakomita lekcja historii. Muzeum ukazuje nam warunki życia codziennego w tamtych czasach panujące u naszych sąsiadów, ale czy tylko tam? Przechadzając się po kolejnych pomieszczeniach dojdziecie do wniosku, że podobnie żyło się przecież u nas w Polsce w czasach PRL-u, choć zapewne w wielu przypadkach i różnych powodów nieco biedniej.... dlatego tym bardziej warto odwiedzić to miejsce.
|
Główny korytarz, po bokach którego znajdują się wszystkie muzealne pomieszczenia. |
|
Informacje o muzeum są rozmieszczone w wielu miejscach, co bardzo ułatwia dotarcie do budynku. |
Kiedy w Thale - w 1992 roku - piece hutnicze wygaszono, budynek w którym od 1973 roku znajdowały się biura i laboratorium chemiczne związane z tą gałęzią przemysłu, opustoszał i zaczął popadać w ruinę. Wszystko zmieniło się w 2000 roku. Wtedy pojawiła się rodzina Müller, która postanowiła na dolnych kondygnacjach budynku otworzyć sklep meblowy. Dziesięć lat później właściciele salonu meblowego wpadli na pomysł, aby na szóstym piętrze tego budynku stworzyć muzeum. Pomieszczenia nadawały się do tego idealnie. Nie były one zniszczone, a na dodatek w niektórych z nich, ściany zdobiły pasujące tematycznie tapety z epoki. Muzeum zostało uroczyście otwarte 1 maja 2011 roku.
|
Wyposażenie kuchni w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej. |
|
Pokój dzienny z przełomu 1960/1970. |
W pełni wyposażone w muzeum pomieszczenia, obejmują okres zaczynający się od początków Niemieckiej Republiki Demokratycznej - a więc od 1949 roku - do 1989 roku.
DDR-museum, to 14 sal wystawowych rozmieszczonych po obu stronach długiego korytarza, który został tak zaprojektowany, aby odwiedzającym kolejne sale przedstawiać chronologicznie oś czasu i historię NRD. W tych salach przedstawiono 19 tematycznych pomieszczeń. Pięć sal poświęcono latom 50-tym i 60-tym ubiegłego wieku, przedstawiających problematykę uchodźców wojennych i przesiedleńców, bezpieczeństwa państwa, wyposażeniu kuchni, sypialni i pokoju dziennego. Kolejne cztery pokoje to lata 60-te i 70-te. Przedstawiają wygląd pokojów dziennych, kuchni i sypialni, a także wygląd domowego niewielkiego warsztatu. Następnie - jedyne większe pomieszczenie znajdujące po lewej stronie korytarza - to przestronny salon, wraz z pokojem zabaw, oraz kolejną kuchnią. Wszystko to urządzone na lata 70-te i 80-te XX wieku.
|
Wygląd kuchni z końca lat 60-tych. |
|
Na korytarzu znajduje się kilkanaście gablot w którym możemy zobaczyć wiele mniejszych, znanych nam przedmiotów. |
Zaczynając zwiedzanie od końca korytarza po prawej stronie, trafiamy do pokoju w którym przedstawiono pomieszczenie biurowe służb Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego Niemieckiej Republiki Demokratycznej, powszechnie zwanej
"Stasi". Kolejny pokój - numer 4 - to sypialnia przedstawiająca przełom lat 50-tych i 60-tych. Następnie wchodzimy do największego pomieszczenia w muzeum. Tutaj zgromadzono różne przedmioty dotyczące komunikacji biurowej, a więc maszyny do pisania, komputery, dalekopisy, itp. Po za tym, możemy podziwiać najróżniejsze modele telewizorów, radioodbiorników, gramofonów, aparatów fotograficznych, kamer, czy telefonów. Pozostałe eksponaty w tej sali związane są m. innymi ze świętami narodowymi w DDR. Następne niewielkie pomieszczenie związane jest z wakacjami i urlopem przeciętnego Niemca. Po nim wchodzimy do kolejnej przestronnej sali, która przedstawia klasę szkolną z całym jej wyposażeniem. Na końcu sali szkolnej znajduje się także niewielka stołówka/kantyna (trzeba tutaj zaznaczyć, ze ceny za oferowane produkty są naprawdę niskie, więc warto z tej okazji skorzystać). Można tutaj usiąść, odpocząć i napić się herbaty, czy kawy, która podawana w filiżankach z epoki. Ostatnia sala - znajdująca się na przeciwko okienka kasowego - to sala poświęcona organizowanym w całym kraju manifestacjom na przełomie 1989/1990 roku i zatytułowana jest
"pokojowe rewolucje 1989-1990"
|
Największe pomieszczenie w muzeum. Jest tutaj wszelkiego rodzaju sprzęt elektroniczny domowego i biurowego użytku. |
|
Jeden ze stolików na którym widzimy m. innymi kamery i rzutniki. |
Ja osobiście - po wizycie w muzeum - mogę powiedzieć, że nie była to strata czasu. Wiele przedmiotów znajdujących się tam pamiętam z własnego domu, dlatego też była to dla mnie taka trochę sentymentalna podróż w czasie. Pracownicy muzeum starali się odwzorować konkretne pomieszczenia najdokładniej, jak to możliwe, choć zapewne można mieć jakieś uwagi. Zresztą nawet na stronie muzeum zawarto podobną informacje. Wystawa została stworzona na podstawie zdjęć, kronik, dokumentów i wspomnień, które są wywieszone i przedstawione chronologicznie w długim korytarzu, po bokach którego znajdują się pomieszczenia opisane powyżej. Właściciele zaznaczają również, że nie są placówką naukową, dlatego też błędy w ekspozycji mogą się niestety zdarzać, za co przepraszają....
|
Widok na w pełni wyposażoną sale szkolną. |
|
Kantyna. Możemy tutaj za naprawdę niewielkie pieniądze napić się kawy, lub coś przekąsić. |
Dojazd do muzeum jest bardzo łatwy. Wystarczy z autostrady A6 (Goslar-Bernburg) zjechać na Thale i jedną z kilku drug kierować się bezpośrednio do miasta na ulicę Steinbachstrasse 5a w stronę dworca kolejowego (nie będzie to trudne, ponieważ muzeum jest bardzo dobrze oznaczone przez sporych rozmiarów tablice rozmieszczone nie tylko w samym centrum miasta, ale także po za jego granicami). Przy samej drodze stoi sporych rozmiarów budynek w którym znajduje się salon meblowy Möbel Müller, a w nim - na 6 piętrze - muzeum DDR.
Do muzeum możemy tez dojechać wieloma autobusami z pobliskich miast, a przystanki w obie strony znajdują się tuz przed budynkiem w którym jest muzeum.
Moja ocena:
6,5
Kraj: Niemcy
Miejscowość: Thale (Saksonia-Anhalt)
Strona internetowa:
www.ddr-museum-thale.de
Godziny otwarcia:
poniedziałek-piątek: 10:00-18:00
sobota: 10:00.16:00
niedziele i święta muzeum jest nieczynne (na stronie muzeum możemy znaleźć aktualne informacje o ewentualnym otwarciu muzeum w konkretne świąteczne dni)
Wstęp do muzeum:
5 euro (dorośli), 3 euro (dzieci, emeryci i studenci).
W grupie powyżej 12 osób, cena biletu to jedyne 2,50 euro.
Wszystkie zdjęcia pochodzą z archiwum autora, 2018 r.
Mapa dojazdu:
Bardzo fajnie napisane. Jestem pod wrażeniem i pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńDziękuję bardzo i zapraszam do lektury kolejnych postów. Pozdrawiam
UsuńŚwietnie napisany artykuł.
OdpowiedzUsuńDziękuję bardzo. Pozdrawiam
Usuń