Renée Lemaire - bohaterski anioł z Bastogne (Belgia).

   Renée Bernadette Émilie Lemaire, urodziła się w niewielkim belgijskim mieście Bastogne 10 kwietnia 1914 roku. Była drugą córką Państwa Gustave'a Lemaire i Berthy Gallee. Miała dwie siostry - Gisela (1912-1991) i Marguerite (1916-2005).
   30-letnia Renée, aż do pierwszych dni feralnego grudnia 1944 roku pracowała, jako pielęgniarka w Brukseli. To wtedy przyjechała odwiedzić rodziców, którzy posiadali swój niewielki sklepik z narzędziami w centrum miasta Bastogne. Kiedy ruszyła niemiecka ofensywa w Ardenach - 16 grudnia 1944 roku - szczęśliwa rodzina, przygotowująca się do Świąt Bożego Narodzenia, nie przypuszczała, jaki dramat wydarzy się w zaledwie kilka dni.
   Jeszcze tego samego dnia, kiedy ruszyło niemieckie natarcie, siostra Renée i jej koleżanka - Augusta Marie Chiwy (1921-2015), zgłosiły się, jako ochotniczki do pracy w służbie medycznej. Zanim koleżanki otrzymały przydział do szpitala polowego 326. Powietrznodesantowej Kompanii Medycznej, ulokowanego nieopodal Sainte-Ode - 16 km od Bastogne - został on w nocy z 19 na 20 grudnia zdobyty przez niemiecką 2. Dywizje Pancerną. Personel medyczny został zabity, lub wzięty przez Niemców do niewoli. Ze względu na zaistniałą sytuacje, obie pielęgniarki zostały przydzielone do nowo powstałego punktu medycznego w samym mieście przewidzianego dla 20. Batalionu Piechoty Pancernej wchodzącej w skład amerykańskiej 10. Dywizji Pancernej. Tam na punkt sanitarny wybrano jedną z 3-piętrowych kamienic, znajdującą się przy głównej ulicy - Rue de Neufchâteau. Doktor Naftulin, który przyprowadził Renée na miejsce, stwierdził, że piwnica tego domu idealnie będzie nadawała się na punkt medyczny (2 i 3 piętro, to były pomieszczenia mieszkalne, 1 piętro to sklep i obszerna kuchnia). Dowódcą punktu medycznego był chirurg, kapitan Jack T. Prior, który ze względu na dużą ilość rannych bez zastanowienia, zgodził się przyjąć obie siostry do pomocy.
   Doktor Jack T. Prior zapamiętał pannę Lemaire, jako wesołą i pracowitą. Pamiętał, że dziewczyna oferowała swoją pomoc po kilkanaście godzin bez odpoczynku i jedzenia. Oprócz zmiany opatrunków, karmienia pacjentów i dawkowania im leków, wykonywała wiele innych czynności, również tych, nie należących do jej obowiązków. Rannych od kul i odłamków, chorych na zapalenie płuc i z licznymi odmrożeniami myła i wspierała dobrym słowem, podnosząc ich w ten sposób na duchu.
   W nocy 21 grudnia miasto zostało całkowicie okrążone przez Niemców, którzy następnego dnia rankiem zażądali od obrońców kapitulacji. Generał Anthony Clement McAuliffe (1898-1975) bez namysłu ją odrzucił, co doprowadziło Niemców do wściekłości. To zapoczątkowało serię nalotów bombowych na miasto, trwających trzy dni. Wieczorem, 24 grudnia, samoloty typu Junkers Ju 88 zrzuciły pierwsze bomby na budynki w mieście. Dwie z nich spadły na kamienicę, w piwnicy której znajdował się punkt medyczny. Sierżant William Kerby pamięta, że niebo niespodziewanie rozjaśniało od zrzuconych przez niemieckie samoloty flar, a budynek stanął w płomieniach. Znajdujący się w budynku oddalonym o około 35 metrów, widział, jak Renée spod gruzowiska wydostaje rannych. Udało jej się uratować sześć osób. Wchodząc do zniszczonego budynku po kolejnego uwięzionego tam żołnierza, już z niego nie wyszła.
   Bomby, które spadły na trójkondygnacyjny budynek, zabiły 34 osoby. Wśród zabitych, oprócz leżących tam rannych żołnierzy, była bohaterska siostra Renée. Z płonącego budynku, ciało pielęgniarki, wydostał doktor Prior. Owinąwszy je w biały materiał, pochodzący z jednego ze spadochronów - takiego, z jakiego Renée marzyła, aby mieć suknie ślubną - przyniósł zrozpaczonym rodzicom. Jej pochodząca z Konga koleżanka Chiwy, przeżyła tylko dlatego, że w momencie wybuchu znajdowała się w pomieszczeniu obok. Akt zgonu nr.15, bohaterskiego anioła - jak nazywano Renée - wystawił radny miasta Bastogne, Louis Joseph Gustave Lecomte dopiero 12 stycznia 1945 roku.
   W 1994 roku - w 50 rocznicę tego wydarzenia - na budynku, który został wybudowany na miejscu zbombardowanej kamienicy umieszczono tablicę pamiątkową.
   Historia Renée Lemaire opowiedziana została w szóstym odcinku słynnego serialu "Kompania braci", zatytułowanym Bastogne. W postać Renée wcieliła się Lucie Jeanne, a pochodzącego z Louisiany, sanitariusza Eugene Roe z Easy Company, którego tam poznała, zagrał Shane Taylor. Rebecca Okot zagrała czarnoskóra pielęgniarkę Auguste Marie Chiwy.
 
   Grób Renée Bernadette Émilie Lemaire, znajduje się na miejskim cmentarzu w Bastogne na przeciwko Bastogne Barracks.

Fotografia archiwalna nr. 1 i 2: www.regjans.com
Fotografia archiwalna nr. 3: imgur.com
Pozostałe fotografie pochodzą z archiwum autora, 2017 r.

Fot. 1. Bohaterski anioł - Renée Bernadette Émilie Lemaire.

Fot. 2. Amerykańscy żołnierze udzielają pomocy uwiezionym pod gruzami kamienicy kolegom i personelowi medycznemu.

Fot. 3. Główna ulica w Bastogne - Rue de Neufchâteau na której znajdował się punkt medyczny w kamienicy.

Płyta nagrobna rodziny Lemaire-Gallee.

Grób znajduje się w "starej" części cmentarza i jest jednym z bardziej zadbanych.

Płyta pamiątkowa zamontowana na współczesnym budynku, który zbudowano na miejscu zawalonej kamienicy.

Mapa dojazdu: