Historia odkrywana na nowo: Wioska Wikingów (dk. Bork Vikingehavn)

Wikingowie - potężni wojownicy, którzy zasłynęli z niezwykłej siły i odwagi - są jednym z najważniejszych symboli skandynawskich krajów. Nieustraszeni Dene - czyli "Duńczycy", jak mawiali Anglosasi - zamieszkiwali głównie dzisiejszą Danię, Norwegię i Szwecję, ale swoje osady założyli również m. innymi w Finlandii, Islandii, Anglii, oraz na Wyspach Owczych i Grenlandii. Od wieków krążą o nich nieprawdopodobne historie i jeszcze bardziej niewiarygodne legendy, a ich kulturą i rytuałami do dzisiaj fascynuje się wielu ludzi. Od pewnego czasu, my także chcieliśmy bliżej przyjrzeć się wojownikom z północy i poznać ich życie codzienne. Właśnie dlatego podczas naszej 20-dniowej podróży po Danii odwiedziliśmy jedną z kilku duńskich wiosek wikingów....

Wioska Wikingów (dk. Bork Vikingehavn), znajduje się niedaleko miejscowości Hemmet, w regionie Jutlandia Środkowa. Właśnie w Jutlandii po raz pierwszy pojawiła się nazwa "Danmark". Została ona wyryta na kamieniu runicznym w miejscowości Jelling około 955 roku. Trzeba tutaj zaznaczyć, ze w Jelling znajdują się dwa kamienie runiczne. Mniejszy - o którym wspomniałem - został postawiony najprawdopodobniej przez Gorma Starego, a większy - przez jego syna Haralda Sinozębego. Oba kamienie znajdują się obecnie na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, a kamień runiczny Haralda określany jest w Danii świadectwem chrztu.

Epokę wikingów rozpoczyna najazd zbrojny w 793 roku na klasztor w Lindisfarne na Świętej Wyspie znajdującej się po wschodniej stronie Anglii. Atak został szczegółowo opisany w kronikach, z których dowiadujemy się m. innymi, że do wyspy dotarło około stu Wikingów na pokładzie dwóch statków ozdobionymi smoczymi głowami. Najeźdźcy splądrowali klasztor, wymordowali wszystkich mnichów, po czym odpłynęli. Mniej więcej od tego momentu określa się początki wikingów, którzy nazywani byli morskimi wojownikami.

W epoce wikingów - którzy siali wówczas postrach w znacznej części Europy - nastąpił największy rozwój geograficzny, ekonomiczny i polityczny Duńczykom. Choć ludzie w tamtych czasach wierzyli w nordyckich bogów, to właśnie wtedy, Dania przyjęła chrześcijaństwo o czym przypomina wspomniany przeze mnie kamień runiczny.

Wikingowie - choć przedstawiani są głównie jako nieustraszeni i brutalni wojownicy - to wiedli normalne życie. Chłopi zajmowali się uprawa roli, hodowlą zwierząt i polowaniami, kobiety dbały o ognisko domowe - gotowały, sprzątały, szyły odzienie i zajmowały się dziećmi.

W miarę upływy lat, wikingowie zaczęli się coraz bardziej ucywilizować się. Starzy bogowie ustępowali miejsca nowym, a coraz więcej z nich stopniowo zostawała chrześcijanami. Z czasem zaczęli utrzymywać także kontakty handlowe z kupcami niemal całej Europy i krajów arabskich. Koniec epoki wikingów przypada na przełom X i XI wieku, jednak do tego czasu zdążyli Oni założyć na terenie dzisiejszej Danii przynajmniej kilka miast, które istnieją do dziś. Ribe, Jelling, Odense, Roskilde, czy Aarhus, to tylko niektóre z nich, ale niemal w każdym z nich poznamy bliżej historię wikingów. W Ribe znajduje się wspaniałe Muzeum Wikingów (dk. Museet Ribes Vikinger), a w Jelling znajdziecie wspomniane już kamienie runiczne. Jeśli dodamy do tego muzea, skanseny i historycznie ważne miejsca dotyczące Wikingów w Hobro, Hemmet, Ladby, Slagelse, Kopenhadze i Augustenborgu, to otrzymacie niezwykłą mapę, dzięki której można poznać zwyczaje i kulturę tej wojowniczej skandynawskiej nacji.

W Wiosce Wikingów w Hemmet można poczuć niezwykłą atmosferę sprzed tysiąca lat i całkiem fajnie spędzić czas całą rodziną. Odwiedzając kolejne domy i miejsca pracy, dowiesz się, jak żyli wikingowie i jak byli ubrani. Zobaczysz mężczyzn, którzy zajmują się swoją bronią, naprawiają różne przedmioty domowego użytku lub też wykuwają narzędzia do uprawy roli. W innych chatach (lub też przed nimi) będziecie mogli obserwować przy pracy kobiety i dzieci. Zobaczycie, jak wykonuje się odzienie ze skór zwierząt, gotuje strawę, przygotowuje mikstury lecznicze lub wykonuje biżuterię.

Słuchając opowieści mieszkańców wioski, dowiesz się, kto zasiada na najważniejszym krześle przy stole. Podczas zwiedzania możecie również spróbować wielu czynności, jakie wówczas wykonywano. Każdy z Was może np. upiec sobie podpłomyki, spróbować kilku innych potraw, zapalić świecę dziękczynną, wykonać własnoręcznie biżuterię, lub też poczuć się jak prawdziwy wojownik - wejść na pokład łodzi wikingów lub strzelać z łuku. Oczywiście większość z tych atrakcji będziesz mógł przeżyć i zobaczyć w sezonie letnim, który trwa od czerwca do końca sierpnia.

Wioskę można zwiedzać od lutego do listopada, jednak w różnych godzinach (czas otwarcia i terminarz imprez w wiosce znajdziesz tutaj).

W wiosce znajdziecie także klimatyczną karczmę z pysznym jedzeniem, oraz sklep z dużą ilością przeróżnych pamiątek. Jeżeli jednak nie masz zamiaru skorzystać z oferty karczmy, to żaden problem - na teren wioski możesz wnieść własne produkty i delektować się nimi wewnątrz jadłodajni, lub na zewnątrz, na terenie niemal całej wioski.

Na koniec jeszcze dwie ważne informacje:

- na teren wioski można wprowadzać psy, ale muszą one znajdować się na smyczy

- wioska przystosowana jest dla osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich (jednak nie do wszystkich pomieszczeń można się dostać)