Pomnik upamiętniający ofiary cywilne i poległych żołnierzy, którzy zginęli z rąk faszystów - Tučepi (Chorwacja)

   Pomnik znajduje się południowej części Chorwacji w Gminie Tučepi przy głównej drodze D512 prowadzącej z Tučepi Górnego do Viskovići. Usytuowany jest na samym zakręcie drogi, przez co jadąc na południe będzie dla kierowcy praktycznie niezauważalny. Pomnik ufundowali i zbudowali w 1959 roku mieszkańcy Tučepi.

   Na tablicy widnieje napis: "Wam, którzy oddaliście życie na rzecz wolności i lepszej przyszłości naszych narodów, Wam, których działania są źródłem naszych sił i zwycięstw w budowaniu socjalizmu. Pomnik i tablicę pamiątkową wznieśli mieszkańcy Tučepi". 

   Z lewej strony znajduje się tablica zawierająca nazwiska poległych żołnierzy walczących o wolność kraju, oraz ofiar cywilnych, którzy zginęli z rąk faszystów.

Polegli żołnierze:

Brbić Krešo (pokolenie Bože)
Brbić Zvonko (pokolenie Ante)
Bušelić Marin Jurin
Bušelić Ferdo (pokolenie Joze)
Ćović Ivan Božin
Ćović Luka Marjanov
Ćović Andjelo Marjanov
Ćović Ćirilo (pokolenie Joze)
Ćović Ivan (pokolenie Martina)
Ćolić Luka (pokolenie Jakova)
Ćović Ante (pokolenie Kleme)
Ćović Ante (pokolenie Ivana)
Ćović Marjan (pokolenie Ante)
Ćović Milan (pokolenie Ante)
Ćović Zvonko (pokolenie Vjekoslava)
Ćović Bože Markov
Dragićević Ivan (pokolenie Ivana)
Grubišic Frane Lovrin
Grubišić Marinko Markov
Grubišić Ive Ivanov
Grubišić Ante Matin
Jakobić Mate (pokolenie Jakoba)
Lalić Marinko (pokolenie Šimuna)
Lalić Ivan (pokolenie Šimuna)
Lalić Sveto Vicin
Lalić Joze (pokolenie Grge)
Lalić Mate (pokolenie Nikole)
Lalić Budimir (pokolenie Mije)
Lalić Faustin Mijin
Lalić Franjo Božin
Lalić Marjan Božin
Lalić Ante (pokolenie Petra)
Luketina Krešo Andrijin
Maras Mate (pokolenie Ivana)
Mijaćika Krešo Ivanov
Mijaćika Zaharija (pokolenie Ivana)
Mijaćika Šimun (pokolenie Mije)
Mihajlević Pero Antonov
Mravićić Ante (pokolenie Jure)
Mravićić Dominko (pokolenie Jure)
Mravićić Ante (pokolenie Mate)
Mravićić Marinko (pokolenie Mate)
Pašalić Marijan (pokolenie Petra)
Pašalić Bogomir (pokolenie Petra)
Pašalić Jure Markov
Pašalić Zvonko Marijanov
Pašalić Osvetnik Marin
Pašalić Uroš Marin
Šimić Marko Stipanov
Šimić Marjan Jurin
Ševelj Marko (pokolenie Nikole)
Šarić Luka (pokolenie Ivana)
Šarić Nikola Lukin
Tomaš Ivan (pokolenie Mate)
Tomaš Ljubo (pokolenie Ivana)
Visković Ivo (pokolenie Šimuna)
Visković Joze Jakovljev
Visković Nevenko (pokolenie Ivana)
Vodanović Ilija (pokolenie Ante)

Ofiary terroru faszystowskiego:

Ćobrnić Ante (pokolenie Ivana)
Ćobrnić Frane (pokolenie Ivana)
Ćović Mare (pokolenie Nikole)
Ćović Mate (pokolenie Andrije)
Dragićević Ivan (pokolenie Ante)
Grubišić Antica (ud. Stipana)
Grubišić Marinko (pokolenie Ivana)
Jakić Ivka (pokolenie Ante)
Lalić Marinko (pokolenie Luke)
Lalić Zvonko Vicin
Maras Matija Jakovljeva
Pašalić Joze (pokolenie Marijana)
Šimić Marijan Jakovljev
Šimić Martin (pokolenie Mate)
Vidić Antica Matina

   Prócz tego z lewej strony pomnika stoi kamienny krzyż, a z prawej dwa popiersia na cokołach: Antica Grubišić (1989-1944) i Zakarija Mijaćika (1923-1943).

Antica Grubišić (1989-1944). Poniosła śmierć z rąk faszystów tylko dlatego, że jej syn był partyzantem. Oprócz syna walczącego z siłami Osi, osierociła ona dwójkę małych dzieci.

Zakarija Mijaćika Iwanow (1923-1943). 20-letni chorwacki krawiec, który od 1941 roku walczył przeciwko okupantom państw Osi, jako zastępca dowódcy III Brygady Dalmacji (3. Proletariacka Dywizja Uderzeniowa) w Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii. Zmarł 14 czerwca 1943 roku na skutek odniesionych ran w Centralnym Szpitalu po przegranej bitwie nad rzeką Sutjeska w południowo-wschodniej Bośni.

   Ich popiersia początkowo znajdowały się przed szkołą publiczną w wiosce Šimići. Po burzliwych dyskusjach w latach 90-tych, popiersia przeniesiono właśnie w pobliże pomnika.